Kolejka bieszczadzka niewątpliwie należy do atrakcji turystycznych Bieszczad. Polecamy ją zarówno tym którzy wpadli w Bieszczady na chwile, tym z dziećmi, tym którzy chcą spędzić dobry ciekawy dzień i tym którzy wędrują z garbem plecaka po szlakach Bieszczad. Fajna sprawa jest co zapamiętać, jest gdzie zrobić zdjęcie no i luzik (odpoczynek).

No ale zanim sami wsiądziemy w ta podróż, lub zaprosimy na nią kogoś znajomego, bliskiego poznajmy kilka ciekawych informacji o kolejce. Zawsze warto coś wiedzieć by błysnąć przed towarzyszami podróży a i dla nas samych pewne ciekawostki pozwolą nam wyłapać szczegóły w terenie.

 

Kolejka powstała w ... pod koniec XIX wieku a jej celem była jak to każdej kolei, komunikacja dla mieszkańców tych terenów i niewątpliwie znacznie ożywiła gospodarczo wsie królewskie leżące na pograniczu.

Gdyby tak popatrzeć na spis połączeń to należy zauważyć, że od roku 1898 kolejka każdego dnia kursowała na trasie Nowy Łupków - Cisna a od roku 1904 dojeżdżała również do wsi Beskid.

W czasie wojny, II wojny światowej kolejka ucierpiała i trzeba ją wyło na nowo reaktywować. Po tej odnowie i zarazem rozbudowie szlak kolei liczył już 98 kilometrów i prowadził od Rzepedzi i Nowego Łupkowa aż do Moczarnego za Wetliną.

To kilka istotnych fragmentów z historii kolei i Bieszczad.

A co dzisiaj?

To że ciuchcia kursuje to cud, a w zasadzie pasja grupy ludzi z Fundacji Bieszczadzkiej Kolei Leśnej w Cisnej - Majdanie. To dzięki nim kolej kursuje istnieje ruch na torach, słychać gwizd lokomotywy.

Obecnie kolej ciągnie swoje wagony na trasie: Wola Michowa - Balnica - Solinka - Żubracze - Cisna - Dołżyca - Przysłup. Kursują one głównie w okresie wakacji od 1 lipca do końca sierpnia.

Ale też istnieje możliwość zamówienia kolejki w innych terminach dla większych grup, wycieczek.

Było kilka słów o historii, kilka słów o dniu dzisiejszym i trasie a teraz pora na to co istotne: przygodę, atrakcje.

Proponowana trasa turystyczna prowadzi przez piękne, malownicze tereny Ciśniańsko - Wetlinskiego Parku Krajobrazowego a zaczyna się w Woli Michowej a kończy się w na przełęczy Przysłup z którego można rozkoszować się widokiem na połoniny, znaczną część pasma granicznego i cześć chronioną Bieszczadzkiego Parku Narodowego.

To ogólnie o trasie, przyznać można że brzmi zachęcająco, a teraz kilka szczegółów.

Trasa jest mocno urozmaicona i tak z doliny Woli Michowej wiedzie wąską doliną do Balnicy i granicy ze Słowacją. Potem nasza podróż to przeciskanie się odcinki leśnej gęstwiny, buków cały czas jadąc pasmem granicznym. Dobrym miejscem na zdjęcia i utrwalenie wrażeń jest pustkowie dawnej Solinki a potem zjazd wzdłuż koryta górnej Solinki przez Żubracze do Majdanu.

Z Majdanu wyruszamy dalej, najpierw powoli jak żółw ociężale... rusza maszyna po szynach coraz szerszą doliną do Cisnej i Dołżycy a potem opuszcza dolinę Solinki i powoli wspina się coraz wyżej i wyżej odsłaniając niby zza kurtyny zakrętów coraz bardziej rozległe urokliwe panoramy na pasmo graniczne oraz masyw Łopienki i Falowej

Kulminacja, nagroda: panorama z przełęczy Przysłup na Bieszczadzki Park Narodowy i najwyższe połoniny.

Na przełęczy, możemy jeszcze pozostać, zasiąść w smażalni przy pstrągu i jakimś płynie orzeźwiającym, pokrzepiającym, można jeszcze zajrzeć do galerii i zakupić pamiątki.

Piszę ten tekst siedząc w biurze i już mnie ciągnie, już mnie wsysa i pochłania bieszczadzki klimat. Jeszcze kilka dni do urlopu.

 

Aha. Przyda się kilka informacji by podróż się udała: Informacja i Kasa